بازی خدای جنگ – نقد و بررسی کامل بازی God of War

تغییر ساختار یک مجموعه‌ به‌شدت موفق که زمان زیادی است عملکرد خوبی از خود نشان داده است، دل و جرئت زیادی می‌خواهد. عبارت «اگر مشکلی ندارد، درستش نکنید» برای خیلی از مجموعه‌ها جمله‌ درستی به‌نظر می‌آید. عوض کردن ساختار یک مجموعه نارضایتی طرفداران آن را، که ممکن است قدمت علاقه‌شان حتی به دهه‌ها نیز بکشد، در پی خواهد داشت. این تغییر برای بازی خدای جنگ سانتا مونیکای سونی قمار عجیبی به شمار می‌رفت، قماری که به نظر می‌آید در اکثر قسمت‌ها نتیجه داده باشد.

 

• قیمت بازی خدای جنگ حدودا 46 پوند است.
• این بازی را سانتا مونیکای سونی به بازار عرضه کرده است.
• بازی خدای جنگ 4 به‌طور اختصاصی برای پی اس 4 طراحی شده است.
• ژانر این بازی اکشن-ماجراجویی است.

 

نقد و بررسی بازی خدای جنگ جدید

نقاط مثبت

• بی‌نهایت سرگرم‌کننده
• گیم‌پلی گسترده
• بهترین سیستم مبارزه ممکن
• عمق بیشتر نبردها با وجود امکان به‌روزرسانی شخصیت‌ها
• داستان بی‌نظیر پدر/پسری
• نبود صفحه بارگذاری
• کراتوس

نقاط منفی

• ضعف نبرد شخصیت‌های اصلی
• تغییر در سرعت بازی که قطعا مخالفان زیادی را به دنبال خواهد داشت.
• پایان ضعیف

 

معرفی شخصیت های بازی خدای جنگ

بازی God of War ‌دنیایی را به مخاطب ارائه می‌کند که به خاطر جزییات زیادش پرسه زدن در آن را به تجربه‌ای فوق‌العاده تبدیل می‌کند. بازی عجله‌ای نداشته و به کراتوس و آتریوس اجازه‌ برقراری ارتباط می‌‌دهد.

با اینکه خیلی چیزها در بازی خدای جنگ جدید عوض شده است، اما هنوز هم یکی از لذت‌بخش‌ترین و سرگرم‌کننده‌ترین سیستم‌های مبارزه را در میان بازی‌ها به خود اختصاص داده است. خیلی‌ها به کراتوس سخت گرفته و او را یک مرد خشمگین یک بعدی می‌دانند، اما در حقیقت کراتوس خیلی بیشتر از این حرف‌هاست.

کراتوس یکی از بهترین شخصیت‌های بازی های ویدیویی است و ماجرای این بازی به داستان شخصیت او که تا همین جای کار هم فوق‌العاده بوده است، عمق بیشتری می‌دهد. کراتوس مرد پیچیده‌ای است. او که از اسپارتای غرق در مرگ و خرابی که خودش باعث و بانی آن بود، البته برخلاف خواسته‌ قلبی‌اش، فرار کرده حالا به دنبال زندگی آرام‌تری می‌گردد.

حتما بخوانید: بهترین بازی های ماجراجویی سال 2018 معرفی شدند

داستان بازی God of War

داستان بازی خدای جنگ در مراسم خاک‌سپاری همسر کراتوس شروع می‌شود. همان‌طور که کراتوس و پسرش آرتیوس به سمت بلند‌ترین قله‌ این سرزمین می‌روند تا خاکستر او را در آن‌جا رها کنند، مخاطب ماجرای آن‌ها را دنبال می‌کند.

سانتا مونیکا سونی در نشان دادن کشمکش‌های درونی کراتوس بسیار قوی عمل کرده است، این در حالی است که این شخصیت به ندرت صحبت می‌کند. در حالی که سهم زیادی از مکالمات بر دوش آرتیوس است (و بیشتر اوقات در حال غر زدن است) این خویشتن‌داری کریتوس نیز از قلم نمی‌افتد.

کراتوس تصمیم می‌گیرد گذشته‌اش را از همه، از جمله آتریوس، پنهان کند. این موضوع باعث می‌شود پسرش احساس کند بی‌ارزش قلمداد شده و اهمیتی ندارد. فیلم‌برداری بازی احساسات درونی کراتوس را از طریق جزییات چهره‌اش به تصویر می‌کشد: عبوس بودن او با پسرش هنگامی که او در حال مواجه با حقیقت است، بار احساسی داستان را بیش از پیش می‌کند. بعضی اوقات من احساساتی شده و به مانیتور نزدیک می‌شدم و از کراتوس التماس می‌کردم تا حقیقت را به آرتیوس بگوید، اما هم‌چنان سکوت فضا را پر می‌کرد. می‌توان گفت این قسمت‌ها واقعا بی‌نظیر بود.

قطعا مدت زیادی طول می‌کشد تا داستان بازی خدای جنگ روی روال بیفتد. سرعت بازی خدای جنگ جدید خیلی کمتر از نسخه‌های قبلی آن است، نکته‌ای که ممکن است به مذاق خیلی از طرفداران خوش نیاید. اما اگر زمان کافی را به آن بدهید، متوجه می‌شوید که کاملا ارزشش را داشته است.

اگر جلوه‌‌های بصری فوق‌العاده‌ بازی نبود، روایت‌گویی آن تا این حد تاثیرگذار  از آب درنمی‌آمد. میزان جزییات بازی واقعا حیرت‌انگیز است. به طور خاص جزییات چهره‌ها در صحنه‌های روایت داستان میان بازی (صحنه‌های قطع) فوق‌العاده است، با این حال تفاوت جلوه‌های تصویری میان روند بازی و صحنه‌های قطع نیز آ‌نقدرها به چشم نمی‌آید. بعضی از اوقات بازی برای مدتی متوقف می‌ماند چرا که متوجه نمی‌شدم کنترل بازی دوباره به من برگشته است. بازی خدای جنگ با هوشمندی به جای اساطیر یونان، از اساطیر اسکاندیناوی استفاده کرده است و از این طریق توانسته شخصیت‌ها و موجودات فوق‌العاده‌ای را به بازی اضافه کند، شخصیت‌هایی که بسیار تماشایی و سرگرم‌کننده هستند.

داستان، کراتوس و آرتیوس را به قلمروهای مختلفی می‌کشاند. در این حین به کمک استفاده از  طیف‌های رنگی روشن به هر کدام از آن‌ها شخصیت‌ و هویت خاصی داده می‌شود. بدون اینکه بخواهم لو بدهم که کجاها خواهید رفت و یا چه چیزهایی را خواهید دید باید بگویم که در حین بازی مسیرهای مختلفی را می‌روید و به ویژه بر روی پی اس 4 پرو تصاویری به زیبایی بوم‌های نقاشی را خواهید دید.

 

بازی خدای جنگ پی اس 4 پرو

نکته‌ای‌ که باید به بازیکنان پرو بگویم این است که این بازی در دو مدل گرافیکی مختلف موجود است: عملکردی و وضوح. مدل اول بازی را با کیفیت 1080 پیکسل و با 60 تصویر بر ثانیه ارائه خواهد کرد، این در حالی است که مدل دوم 4K را در قالب 2160 پیکسل و سرعت تصاویر مختلفی ارائه می‌کند. البته هدف آن ارائه‌ 30 تصویر بر ثانیه است. (که به ندرت بر روی این عدد ثابت می‌ماند).

تفاوت میان این دو مدل واقعا مشهود است. من بیشتر زمانم را در حال تحسین تصاویر زیبا در مدل 4K بودم و برای نبردهای رودرروی چالشی‌تر مدل عملکرد را انتخاب می‌کردم. قاعدتا هر دو مدل نقاط ضعف و قوت خود را دارند و بازی خیلی راحت به شما این اجازه را می‌‌دهد که هر کدام را که دوست دارید انتخاب کنید.

حتما بخوانید: با بازی های برتر PS4 در سال 2018 آشنا شوید

عملکرد بازی خدای جنگ

از نظر عملکردی باید بازی God of War را به خاطر نبود صفحه‌ بارگذاری تحسین کرد. تیم این بازی کار فوق‌العاده‌ای انجام داده و در تمام مدت جریان بازی را به صورت پیوسته جلو می‌برد. اگر می‌خواهید مدت طولانی بازی کنید، لازم نیست نگاهتان را به یک چرخ در حال چرخش هنگام بارگذاری بدوزید و یا حتی بعد از مردن در یک نبرد لازم نیست به هیچ وجه منتظر بمانید.

از نظر مبارزه، خدای جنگ یکی از بهترین‌های این صنعت است. البته مبارزه‌های این بازی بسیار پیچیده بوده و لازم است کاربر  دکمه‌های زیادی را به کار ببرد. بازیکن باید چیزهای زیادی را در یک لحظه هضم کند و میزان چالش اعمالی از جانب دشمن واقعا سنگین است. با  این حال زمانی که روش کار دستتان بیاید، واقعا از آن لذت خواهید برد.

پرسپکتیو جدید بالای شانه بازی خدای جنگ همه چیز را جزئی‌تر کرده است، به طوری که هیچ‌گاه تا به این حد به صحنه‌ نبرد نزیک نبوده‌ایم. اما در مقابل به این معنا است که دید ما نسبت به صحنه محدود‌تر شده است. به همین خاطر کراتوس یک «تشخیص خطر» در نزدیکی‌اش دارد که هر خطری را که به او نزدیک می‌شود و در دیدرس او قرار ندارد اطلاع می‌دهد. با اینکه این سیستم جدید عملکرد خوبی دارد اما وقتی که دوربین زیادی نزدیک می‌شود، دیدن همه‌ خطرها در آن واحد غیرممکن می‌سازد، به خصوص آن‌هایی که درست پشت سر شما قرار دارند.

در بازی خدای جنگ برای PS4 حمله‌های سبک و یا سنگینی را تجربه خواهید کرد و باید از خودتان دفاع نیز بکنید. با اینکه فرصت حمله به شما داده خواهد شد، اما باید حواستان به ضدحمله‌ها نیز باشد. آرتیوس نیز در صحنه‌های نبرد حضور دارد و به کمک یک دکمه می‌تواند تیراندازی کرده و به کمک شما بیاید.

نبردهای بازی God of War بسیار تماشایی هستند. حتی در نبردهای چالشی هم، هیچ‌وقت احساس نکردم با چیزی فراتر از کنترلم مواجه شده‌ام. بعضی اوقات تسلیحات و یا زره من کافی نبود و در جاهای دیگر حریف از من بهتر بود. سطح استراتژی لازم در این بازی مثال‌زدنی است.

در این نسخه بازی عمق بیشتری هم پیدا کرده است. بخش عظیمی از آن به درخت ارتقا و قابلیت باز کردن زره‌های جدید برمی‌گردد. دیگر مسئله بهتر بودن تجهیزات جدید نیست، بلکه باید مطالعه کنید که هر وسیله جدید چه چیزهایی برای ارائه دارد و آیا با نحوه‌ بازی شما هم‌خوانی داشته و به درد شما می‌خورد یا نه.

المان‌‌های زیادی را باید در نظر بگیرید: دفاع، استحکام، خاص بودن، قدرت، زمان استراحت و شانس. زره سه تکه‌ شما (سینه، کمر و مچ‌بند) فقط دو یا سه زمینه را ارتقا می‌دهد در نتیجه انتخاب درست اهمیت زیادی دارد. این قسمت واقعا جالب است و یک لایه‌ به بازی اضافه می‌کند، بخشی که پیش از این در هیچ یک از نسخه‌های بازی خدای جنگ نبوده است.

حتما بخوانید: معرفی بهترین بازی های سال 2018 - 10 بازی برتر سال

نقد بازی خدای جنگ 4

گرچه جنگ‌های بازی بی‌نظیر هستند، اما یک بخش آن‌ها به طرز ناباورانه‌ای ضعیف است، به خصوص برای یک بازی از مجموعه بازی‌های خدای جنگ. نبردهای شخصیت‌های اصلی تاثیری را که این مجموعه به خاطر آن معروف شده است ندارند و خیلی کم تکرار می‌شوند. علاوه بر این مواجهه‌ شخصیت‌های اصلی آن‌قدر کوتاه‌ هستند که اصلا در ذهن نمی‌مانند. اما مواجهه‌ شخصیت‌های با درجه اهمیت کمتر آن‌قدر زیاد است که تقریبا کسل‌کننده به نظر می‌آیند.

دو یا سه نوع نبرد شخصیت‌های معمولی‌تر هم وجود دارد که همه‌ آن‌ها یک نوع دشمن مشترک را در برداشته و با یک استراتژی مشترک به راحتی شکست می‌خورند- و این موضوع واقعا جای تاسف دارد. خدای جنگ شهرتش را مدیون شخصیت‌های خاصش است، اما در بازی خدای جنگ جدید به حضور این شخصیت‌ها اکتفا شده است.

نکته‌ منفی دیگر این است که از آن‌جایی که این بازی آغاز یک سه‌گانه به حساب می‌آید، از پایان آن انتظارهای زیادی می‌رفت. اما پایان بازی خدای جنگ 4 تاثیر لازم را نداشته و زمینه را برای مجموعه‌های بعدی آماده نمی‌کند. همه‌ چیز به نظر خیلی معمولی می‌‌‌آید و این موضوع واقعا ناراحت‌کننده است. البته‌ اشاره‌های زیادی هم برای ایده گرفتن و پروراندن یک دنباله بر اساس آن‌ها در بازی به چشم می‌خورند، اما آن‌قدر زیادند که دیگر علاقه‌‌ و اشتیاق فرد نسبت به آن‌ها از بین می‌رود.

لازم به ذکر است که بازی God of War زمان زیادی را از شما می‌گیرد. من نزدیک به 40 ساعت وقت گذاشتم و فقط توانستم تعداد محدودی از ماموریت‌های فرعی را به انجام برسانم. خدای جنگ یک بازی اساسی است. بعد از اتمام کمپین، که خودش حدود 30 ساعت زمان می‌برد، می‌توانید برگردید و تمام اتفاقات ناتمام بازی را به سرانجام برسانید.

ماموریت‌‌های فرعی که من آن‌ها را انجام دادم کاملا به‌دردبخور بودند. آن‌ها در نهایت به ارتقای زره، اضافه شدن یک نوع حمله خاص برای تبر لویاتن و یا حتی افزایش پول در بازی منتهی می‌شدند. این ماموریت‌ها انواع گوناگونی داشته و کاملا سرگرم‌کننده بودند. علاوه بر این گشتن در دنیای بازی و کشف دریاچه‌ نینا به خودی خود کاملا جالب است.

 

جمع‌بندی کلی بازی خدای جنگ جدید

بازی خدای جنگ داستان بی‌‌نظیری را روایت می‌کند و در این حین خون بسیاری از دشمنان شما را می‌ریزد. جای تاسف دارد که  نبردهای شخصیت اصلی کاملا کسل‌کننده شده است. با این حال اگر این بهایی است که برای تجربه‌ این ساخته‌ سانتا مونیکا باید بپردازیم، از نظر من کاملا می‌ارزد. پایان بازی آن‌قدرها که انتظار داشتم عظیم نبود، اما در عوض تلاش کرد تا زمینه را برای ساخت یک دنباله آماده کند. البته هنوز هم کارهای ناتمام زیادی در دریاچه‌ نینا باقی مانده است. بازی خدای جنگ 4 بهترین اثر این مجموعه بازی‌ها به شمار می‌رود.

 

منبع: Trustedreviews

حتما بخوانید: بهترین بازی های کامپیوتری 2018 جهان را بشناسید