تلویزیون خوب را چطور انتخاب کنیم؟ [راهنمای کاربردی + معرفی بهترین‌ ها]

خرید لوازم خانگی جدید مخصوصاً لوازم الکترونیکی همیشه چالش‌برانگیز است. در این میان تجربۀ خرید تلویزیون بیش از هرچیز دیگر نگران‌کننده است، به این دلیل که زمان دوام تلویزیون از لوازمی مثل موبایل بیشتر است و می دانیم که هر انتخابی که کنیم، تا چندین سال همراهمان خواهد بود. دلیل دیگر این است که برندهای تولیدکنندۀ لوازم الکترونیکی تبلیغاتی دارند که بیش از کاربردی بودن، شعارمحور است و واقعاً کمکی به مشتری برای انتخاب محصول ایده‌آل نمی‌کند. اطلاعات واقعی که محصولات مختلف از برندهای گوناگون را مقایسه کنند نیز بسیار کم‌یابند و برخی با جهت‌گیری برای یک برند خاص تبلیغ می‌کنند.

خبر بد این است که فرمول خاصی برای انتخاب تلویزیون وجود ندارد و تنها با مراجعه به مشخصات فنی، نمی‌توان دربارۀ کارایی واقعی و عملکرد آن اظهارنظر کرد. به‌علاوه، نیاز و کاربرد هرکس متفاوت است و انتخاب را سخت‌تر می‌کند. اما خبر خوب این است که اگر با مشخصات کلی دستگاه‌ها آشنا شوید و پیش از خرید با توجه به انتظار خود نیازسنجی کنید، به‌راحتی می‌توانید بهترین خرید را داشته باشید. مثلاً ممکن است ویژگی خاصی در یک محصول وجود داشته باشد که قیمت آن را بسیار افزایش دهد اما در عمل برای شما کاربردی نداشته باشد. ویژگی‌هایی مثل خمیده بودن، سه بعدی بودن، هوشمند بودن و رزولوشن 8K از این دست قابلیت‌ها هستند که در ادامه با آن‌ها بیشتر آشنا خواهیم شد و در نهایت بهترین‌های چند برند معروف را معرفی می‌کنیم.

 

هنگام خرید تلویزیون چه رزولوشنی باید انتخاب شود؟

اگر در سال جاری قصد خرید دستگاهی جدید دارید، قطعاً باید سراغ حداقل رزولوشن 4K بروید که برابر با 3840 در 2160 پیکسل است. اگر قصد تهیۀ تلویزیونی زیر 40 اینچ دارید، بالاترین رزولوشن در دسترس احتمالاً 1080p خواهد بود. اگر حین خرید، بودجه محدودیتی ندارد حتماً سراغ خرید تلویزیون با رزولوشن 4K بروید.

از ابتدای عرضۀ این رزولوشن، بحث‌هایی در جریان است که آیا چشم انسان می‌تواند از فاصلۀ استاندارد از نمایشگر، متوجه این رزولوشن شود یا خیر. این بحث‌ها را باید نادیده بگیرید چون به هر حال تلویزیون‌های 4K قابلیت‌های بسیار بیشتری علاوه بر رزولوشن بالاتر دارند. مثلاً دامنۀ پویایی (dynamic range) و محدودۀ رنگی (color gamut) این محصولات بسیار بیشتر است و در هر فاصله‌ای از نمایشگر و با هر اندازه‌ای کاملاً به چشم می‌آید.

 

از بین رزولوشن 4K و 8K کدام ارزش خرید بیشتری دارد؟

ممکن است در آینده، رزولوشن غالب نمایشگرها به 8K ارتقا یابد که چهاربرابر 4K است. به دو دلیل نیازی به خرید تلویزیون 8K نیست: اول این‌که 4K کیفیتی بسیار عالی دارد و می‌توان مطمئن بود که تا سال‌های بسیار پاسخ‌گوی نیاز مصرف‌کنندگان است و جز برای تلویزیون‌های بسیار بزرگ، تفاوت چندانی با 8K ندارد. دلیل دوم این است که قیمت تلویزیون 8K در حال حاضر بسیار بالاست و صرفاً به دلیل احتمال رونق آن در آینده، چنین هزینه‌ای معقول نیست و هنوز محتواهایی مثل فیلم‌ها و سریال‌های مختلف زیادی از جمله شبکه‌های تلویزیون ایرانی برای آن عرضه نشده‌اند. اگر قصد دارید در برابر کارایی بیشتر هزینۀ بیشتری کنید، بیشتر به سایر ویژگی‌های کاربردی توجه داشته باشید.

 

بهترین تلویزیون از نظر اندازه کدام است؟

وقتی حرف از اندازه می‌شود، با فرمول‌ها و پیشنهادهای مختلفی مواجه می‌شویم و حتی برخی افراد توصیه می‌کنند بزرگ‌ترین اندازۀ قابل تهیه، بهترین است اما همیشه این‌طور نیست. یکی از فرمول‌های مشهور برای انتخاب بهترین اندازه را سامسونگ ارائه کرده است: نصف فاصلۀ تماشا به اینچ باید برابر با اندازۀ نمایشگر باشد.

برای روشن‌تر شدن این فرمول، یک مثال می‌زنیم. فرض کنید فاصلۀ شما تا صفحۀ تلویزیون حدود سه متر است. اگر سه متر را به اینچ تبدیل کنیم، عدد 120 به دست می‌آید. بنابراین نصف این عدد یعنی نمایشگری 60 اینچی، بهترین تلویزیون برای شماست. این فرمول بسیار کلی و عمومی است و در بسیاری موارد قابل اعمال نیست. مثلاً اگر اتاق شما کوچک باشد یا شکل منظمی نداشته باشد، نمی‌توان اندازۀ ایده‌آل را با این فرمول تعیین کرد. پیشنهاد می‌کنیم عدد به دست آمده با این فرمول را حداکثر اندازه در نظر بگیرید و بدانید که انتخاب اندازه‌های کوچک‌تر نیز مناسب است.

 

آیا هر نوع تلویزیونی با هر اندازه‌ای موجود است؟

متأسفانه بسیاری از برندهای لوازم خانگی، بهترین و به‌روزترین فناوری‌ها را تنها در بزرگ‌ترین دستگاه‌های خود به‌کار می‌برند. بنابراین اگر دنبال امکانات بسیار جدید و مدرن هستید، ممکن است دستگاه‌های کوچک‌تر فاقد آن‌ها باشند. نمونۀ بارز این فناوری‌ها تلویزیون‌های OLED هستند که در بخش بعد مفصل در موردشان حرف می‌زنیم. فناوری OLED در حال حاضر در نمایشگرهای زیر 55 اینچ موجود نیست اما قطعاً در آینده با فراگیرتر شدن آن شاهد تغییر این رویه خواهیم بود.

با توجه به نکته‌های گفته شده، در نهایت به این نتیجه می‌رسیم که اگر حین خرید بین دو گزینه شک دارید، اندازۀ بزرگ‌تر را انتخاب کنید چون معمولاً فناوری‌های پیشرفته‌تری در آن‌ها به‌کار رفته است اما همۀ جوانب را در نظر بگیرید و تنها به اندازه اکتفا نکنید چون این قانون ثابت نیست.

 

مقایسه تلویزیون OLED و LCD و QLED – کدام بهتر است؟

یکی از بزرگ‌ترین سؤال‌ها حین خرید دستگاهی جدید، تفاوت نوع نمایشگرهاست. احتمالاً فروشنده با نام‌ها و عنوان‌های بسیار و مشابه شما را گیج خواهد کرد اما نگران نباشید. وقتی با اصطلاحات این بخش آشنا شوید، متوجه همه‌چیز خواهید شد.

امروزه انتخاب تلویزیون اساساً بین دو گزینه است: OLED و LCD. فناوری QLED نیز زیرمجموعۀ LCD به‌حساب می‌آید. البته فناوری‌های دیگری هم موجودند که پیدا کردن آن‌ها در بازار تقریباً غیرممکن است. فناوری CRT (مثل تلویزیون‌های بزرگ قدیمی) سال‌هاست منقرض شدند و نمایشگرهای پلاسما عمر کوتاه خود را به LCD دادند. فناوری‌های بسیار تازه‌ای مثل MicroLED نیز فاصلۀ زیادی تا ورود به بازار دارند.

 

همه‌چیز دربارۀ OLED

از بین سه فناوری که در بخش قبل در موردشان حرف زدیم، OLED بهترین به‌حساب می‌آید و البته قیمت بسیار بالاتری دارد. چون از «نور پس‌زمینه» (backlight) در این نمایشگرها استفاده نمی‌شود، هر پیکسلی می‌تواند نور خودش را تولید کند یا کاملاً خاموش شود. به همین دلیل رنگ مشکی تولیدشده در OLED بسیار عمق دارد. هم‌چنین زاویۀ دید OLED بسیار زیاد است و از زوایای مختلف، تماشای آن افت کیفیت به‌همراه ندارد.

نکتۀ جالب در مورد OLED این است که همۀ برندهای موجود در بازار، از پنل ساخت شرکت ال‌جی استفاده می‌کنند، بنابراین کیفیت تصویر همگی تقریباً برابر است. تفاوت‌هایی که از مقایسه تلویزیون های مختلف از نظر کیفیت وجود دارد، به‌دلیل قابلیت‌هایی است که شرکت سازنده در تلویزیون گنجانده است. اگر قابلیت‌هایی بسیار ویژه مانند tone mapping و motion handling برایتان اهمیتی ندارد، تفاوت محسوسی بین این نمایشگرها نخواهید یافت.

فناوری OLED سازندگان را قادر ساخته تا نمایشگرهایی بسیار نازک بسازند. در کنار این ویژگی‌های مثبت باید عیب‌های OLED را هم بیان کنیم. اول این‌که OLED به‌اندازۀ LCD پرنور نیست، بنابراین در مکان‌های روشن و در برابر آفتاب بسیار بدکیفیت می‌شود.

ایراد دوم که زیاد رایج نیست، پدیده‌ای به‌نام سوختگی پیکسل یا به‌اصطلاح سایه افتادن (burn-in) است. حتماً این مشکل را از تلویزیون‌های قدیمی CRT به‌خاطر دارید که پس از خاموش شدن، تصویر روی نمایشگر باقی می‌ماند. حالا این مشکل شکل تازه‌ای به خود گرفته است. اگر مدت بسیار زیادی تصویری ثابت و بدون تحرک در یک نقطه از تلویزیون OLED باقی بماند، به‌شکل دائمی بر صفحه ماندگار می‌شود. اغلب این مشکل وقتی ایجاد می‌شود که محتوایی مشابه و طولانی پخش شود، مثل مانیتورهای هتل‌ها که آرم و لوگو پیوسته در نقطه‌ای ثابت هستند و شبانه‌روز همان فیلم پخش می‌شود. البته برای استفاده‌های عادی جای نگرانی نیست و محصولات جدید ادعا می‌کنند این مسئله را حل کرده‌اند.

 

LCD و هرچه باید دربارۀ آن بدانید

نمایشگر بیشتر تلویزیون های موجود در بازار LCD هستند، اما این فناوری شکل‌های مختلفی دارد که هرکدام ویژگی‌هایی متمایز دارند. پنل نمایشگرهای LCD یا از نوع IPS هستند یا VA. انواع IPS زاویۀ دید بهتری دارند، در حالی که پنل‌های VA کنتراست بهتری ایجاد می‌کنند. نوع دیگری از پنل‌های LCD وجود دارند که TN نامیده می شوند اما فقط در مانیتورهای رایانه استفاده می‌شوند. با توجه به این ویژگی‌ها می‌توانید براساس نیاز خود به انتخاب تلویزیون بپردازید.

 

تلویزیون QLED چیست و چه تفاوتی با OLED دارد؟

برخی نمایشگرهای LCD نیز LED نامیده می‌شوند که از نور LED برای روشن کردن پنل LCD استفاده می‌کند. در برخی مدل‌ها این لامپ‌ها می‌توانند به‌شکل انتخابی برای افزایش کنتراست تصویر خاموش شوند و بخشی را تاریک کنند. این عمل بیشتر برای نمایش محتوای HDR استفاده می شود که در ادامه در مورد آن توضیح خواهیم داد.

نور پس‌زمینۀ LED مستقیم (که به آن full-array local-dimming نیز می‌گویند) بسیار بهتر از نور پس‌زمینۀ حاشیه‌ای است زیرا نقاط تاریک‌شوندۀ بیشتری ایجاد می‌کند و طبیعتاً گران‌تر است. برخی از انواع تلویزیون‌ها مانند سونی Z9D بیش از 600 نقطۀ تاریک‌شونده دارند اما معمولاً تعداد نقاط بالای 50 مناسب است.

با این مقدمه، به نمایشگر QLED می‌رسیم که برخلاف نامش باز هم LCD است. قیمت تلویزیون QLED با OLED برابری می‌کند. این نمایشگرها نیز از نور پس‌زمینه بهره می‌برند اما برای ایجاد پیکسل‌ها از نقاط کوانتومی استفاده می‌کنند. سامسونگ به‌عنوان تولیدکنندۀ انحصاری این محصولات ادعا می‌کند که تصاویر در آن روشن‌تر و رنگ‌ها زنده‌تر به‌نظر می‌آیند. به‌دلیل استفاده از نور پس‌زمینه، عمق رنگ مشکی QLED به‌اندازۀ OLED نیست اما در محیط‌های روشن عملکردی عالی دارند.

می‌توان از بحث‌های فوق نتیجه گرفت که QLED و OLED هردو فناوری‌هایی پیشتازند و انتخاب از بین این دو کاملاً بستگی به ویژگی‌های محیط مثل نور دارد.

 

سیستم عامل تلویزیون هوشمند

تقریباً تمام محصولاتی که امروزه عرضه می‌شوند، هوشمند هستند و یک سیستم عامل روی آن‌ها تعبیه شده است اما هر سازنده سیستم عامل اختصاصی خود را عرضه می‌کند. اهمیت تفاوت سیستم عامل در امکانات مخصوصاً پشتیبانی از برنامه‌های مختلف است. مثلاً سونی از اندروید، سامسونگ از Tizen، ال‌جی از webOS و سایر برندها از سیستم‌هایی مانند Roku TV، Fire TV و غیره بهره می‌برند. یکی از ویژگی‌هایی که در نمایشگرهای هوشمند وجود دارد، امکان اتصال به وای‌فای و پخش مستقیم از دستگاه‌هایی مثل تلفن‌همراه روی نمایشگر است.

سیستم عامل تلویزیون هوشمند هرچند به‌نظر مهم می‌آید، اما در حقیقت به سه دلیل چندان اهمیتی ندارد. اول این‌که بازار رقابت بین برندها چنان داغ است که ویژگی‌های بسیاری به‌سرعت به هرکدام اضافه می شود. دوم این‌که همۀ سیستم‌های عامل استاندارد مناسبی دارند. به بیان دیگر هیچ سیستم عاملی آن‌قدر بد نیست که به‌خاطر آن از یک تلویزیون بتوان چشم‌پوشی کرد. دلیل سوم مربوط به ایران است. یکی از قابلیت های اصلی تلویزیون هوشمند اتصال به سرویس های پخش ویدئوی اشتراکی است که نیاز به پرداخت هزینه دارد. چون کسی از این سرویس‌ها در تلویزیون ایرانی استفاده نمی‌کند و در واقع استفاده از آن‌ها ممکن نیست، سیستم عامل نقشی حیاتی در انتخاب تلویزیون ندارد.

 

چه قابلیت‌هایی در تلویزیون‌ها واقعاً کاربردی و مورد نیازند؟

تا این‌جای مطلب با چهار ویژگی اصلی تلویزیون‌ها و کاربرد آن‌ها آشنا شدیم که می‌توانند راهنمای خوبی برای انتخاب محصول ایده‌آل باشند. در ادامه به چند ویژگی دیگر اشاره می‌کنیم که هرچند اهمیت چهار مورد قبل را ندارند، اما عامل مهمی در قیمت تلویزیون و کارکردهای خاص (مثلاً تماشای فیلم بسیار باکیفیت) هستند.

 

قابلیت HDR چیست و چرا اهمیت دارد؟

قابلیت HDR مخفف عبارت (High Dynamic Range) به‌معنای دامنۀ پویایی بالاست. فراگیر شدن این قابلیت تقریباً هم‌زمان با عرضۀ گستردۀ نمایشگرهای 4K بود. HDR در مقایسه با نسل پیشین خود یعنی SDR (دامنۀ پویایی استاندارد) می‌تواند دامنۀ گسترده‌ای از روشنایی را به‌تصویر بکشد که شامل مشکی‌هایی تیره‌تر و سفید‌هایی روشن‌تر است. با این قابلیت، زنده بودن رنگ‌ها بیشتر نمایان می‌شود و اگر محتوای سازگار با HDR استفاده شود، می‌توان گفت از رزولوشن 4K نیز مهم‌تر است.

بهترین تجربۀ نمایش فیلم در تلویزیون با قابلیت HDR زمانی رخ می‌دهد که محتوا نیز با این ویژگی ساخته شده باشد. درست مثل وقتی که فیلمی با کیفیت کم‌تر را در نمایشگر 4K نشان می‌دهیم و نمایشگر آن را بزرگ‌تر نشان می‌دهد، HDR نیز می‌تواند محتوای SDR را ارتقا دهد. طبیعی است که این ارتقا خیلی موفق‌آمیز نیست و تنها مقداری کیفیت را افزایش می‌دهد. امروزه بیشتر فیلم‌ها و سریال‌ها نسخۀ HDR دارند، بنابراین اگر اهل تماشای فیلم و سریال هستید و نمایشگری دارای HDR دارید، فراموش نکنید که برای بهترین تجربه، محتوای سازگار با HDR را تهیه کنید.

فناوری HDR انواع مختلفی دارد. در حال حاضر HDR10 حداقل قابلیت HDR است که باید تهیه کنید. اگر می‌خواهید با محتوای آینده نیز سازگار باشید و از کیفیت عقب نمانید، تلویزیون با قابلیت HLG تهیه کنید که نسل بعدی HDR است.

کیفیت HDR یک نمایشگر به‌سادگی قابل تشخیص نیست. بسیاری از سازندگان ادعا می‌کنند محصولاتشان به HDR مجهز است اما به قدرت آن اشاره‌ای نمی‌کنند و ممکن است بسیار ضعیف باشد. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد قدرت HDR یک نمایشگر، در مشخصات آن به‌دنبال واحدی به‌نام نیت (Nits) باشید این عدد حداکثر روشنایی صفحه را نشان می‌دهد و هرچه بالاتر باشد بهتر است.

اگر دستگاه از HDR پشتیبانی می‌کند، این عدد برای LCD باید حدود 1000 و برای OLED باید حدود 500 باشد. البته اگر مقدار از این کم‌تر بود هم نگران نباشید، این عدد تقریبی است و در هر صورت عمق رنگ مشکی را در اختیار خواهید داشت.

 

معرفی و مقایسۀ HDR10+ و Dolby Vision

دو استانداردی که از HDR عادی فراتر رفته‌اند، عبارتند از HDR10+ و Dolby Vision. هر دوی این قابلیت‌ها از فرادادۀ پویا (dynamic metadata) پشتیبانی می‌کنند که برای پخش فیلم‌هایی با صحنه‌های بسیار تاریک و بسیار روشن طراحی شده‌اند. Dolby Vision از سایر فناوری‌ها رایج‌تر است اما رقابت بین آن‌ها بسیار تنگاتنگ است.

نتیجه این‌که Dolby Vision قابلیتی است که داشتن آن خوب است اما نسبت به HDR10 ضروری نیست. محتوای تصویری موجود فعلی که با HDR10+ سازگار باشد آن‌قدر کم است که داشتن این قابلیت بیشتر تجملی به‌حساب می‌آید. در مقام مقایسه، محتوای سازگار با Dolby Vision بسیار رایج‌تر از HDR10+ است.

 

آیا پورت‌های HDMI تلویزیون اهمیت دارند؟

پس از معرفی محتوای HD، پورت HDMI تنها ورودی بود (جز آنتن) که اهمیت داشت زیرا وسیلۀ ارتباط پلیرها، کنسول‌ها، رایانه و گیرنده‌‌های مختلف بود. به‌مرور زمان و با معرفی رزولوشن‌های بالاتر، نسل‌های جدید HDMI معرفی و عرضه شدند. در حال حاضر هر دستگاهی که از رزولوشن 4K پشتیبانی کند، حداقل از نسخۀ دوم HDMI پشتیبانی می‌کند که در اغلب وسایل موجود است.

با این پورت می‌توان محتوای 4K با 60 فریم بر ثانیه را به‌راحتی پخش کرد که برای اغلب نیازها کافی است. اگر اهل بازی کردن با کنسول‌ها هستید و می‌خواهید در آینده نیز به‌روز باشید، می‌توانید دستگاهی تهیه کنید که از پورت HDMI نسخۀ 2.1 استفاده کند. این نسل جدید از قابلیت‌هایی تازه مثل سرعت نمایش متغیر یا VRR (مخفف Variable Refresh Rates) پشتیبانی می‌کند که در حین بازی تکه‌تکه شدن تصویر را کاهش می‌دهد.

البته این ویژگی در خرید تلویزیون ایده‌آل چندان اهمیت ندارد چون کنسول‌های بازی فعلی هنوز از این ویژگی پشتیبانی نمی‌کنند اما اگر قصد خرید نسل‌های بعدی پلی‌استیشن یا ایکس‌باکس را دارید، آن را در نظر بگیرید.

 

نقش صدا و کیفیت آن در انتخاب تلویزیون

معمولاً نقش صدا در تلویزیون‌ها نادیده گرفته می‌شود. شاید تصور کنید که دلیلش این است که محصولات جدید صدایی عالی دارند، اما کاملاً برعکس است. تقریباً همۀ تلویزیون‌های جدید صدایی بسیار بد و بی‌کیفیت دارند، مگر این‌که دستگاهی بخرید که همراهش اسپیکر رومیزی موجود باشد.

دلیل بی‌کیفیتی صدا این است که فرض بر این گذاشته شده که مشتری پخش‌کننده‌هایی جداگانه تهیه خواهد کرد. اگر کیفیت صدا برایتان مهم است، حتماً به‌فکر تهیۀ بلندگوهایی با کیفیت باشید. این بلندگوها با HDMI-ARC به دستگاه متصل می‌شوند که اصطلاحاً کانال بازگشت صدا (Audio Return Channel) نامیده می‌شوند.

 

تلویزیون‌های خمیده و سه‌بعدی چه مزیت‌ها و معایبی دارند؟

مدتی قبل تب نمایشگرهای خمیده بازار را فرا گرفته بود. سازندگان ادعا می‌کردند خمیدگی این محصولات با چشم مطابق است و تصاویر بهتری ارائه می‌دهد. چند سال قبل از آن نیز بازار تلویزیون‌های سه‌بعدی داغ بود. هر دو نوع پس از مدتی به فراموشی سپرده شدند و اغلب برندها ساخت آن‌ها را متوقف کردند. طراحی خمیده در عمل فرقی با مسطح نداشت و نمایشگر سه‌بعدی بسیار کم‌کاربرد و اغلب تجملی به‌حساب می‌آمد زیرا محتوای کافی برای آن وجود نداشت. بنابراین توصیه می‌کنیم پیش از خرید تلویزیون به ویژگی‌های موردانتظار خود فکر کنید و فریب القاب و ویژگی‌هایی را که به‌نظر شگفت‌انگیزند نخورید، زیرا اغلب آن‌ها شگردهای تبلیغاتی برای جذب مشتری هستند و در ازای چیزی هزینه می‌دهید که کاربردی ندارد.

 

سایر ویژگی‌ها

قابلیت‌ها و ویژگی‌های دیگری نیز وجود دارند که چندان به‌چشم نمی‌آیند. مثلاً تنظیمات تصویر، پورت‌های قدیمی ورودی صدا و تصویر، پورت شبکه (LAN) و نوع کنترل. این ویژگی‌ها برای کاربردهایی خاص ممکن است مهم باشند اما در کاربردهای عادی نیازی نیست به آن‌ها توجه کنید. مثلاً بسیاری از دستگا‌ه‌های جدید از پورت‌های قدیمی (که سه فیش داشتند) پشتیبانی نمی‌کنند زیرا هر وسیله‌ای که امروزه به تلویزیون وصل می‌شود (کنسول‌ها، پلیرهای بلوری و دی‌وی‌دی، گیرنده‌ها و حتی بلندگوها) از پورت HDMI پشتیبانی می‌کنند.

تنظیمات تصویر نیز در اغلب نمایشگرها موجود است و دیگر معیاری برای انتخاب نیست. کنترل‌های جدیدی نیز جداگانه قابل تهیه هستند که به‌جای شباهت به کنترل‌های معمولی، به موس شباهت دارند و توانایی دریافت پیام‌های صوتی و حرکتی را دارند. شاید کار کردن با آن‌ها جذاب به‌نظر برسد اما در کارهایی مثل تایپ کلمات طولانی با کیبورد روی نمایشگر، خوب عمل نمی‌کنند.

 

ویژگی‌های تلویزیون ال جی

ال‌جی یکی از اولین سازندگان تلویزیون بود که از فناوری OLED استفاده کرد و انقلابی در صنعت نمایشگرها به‌وجود آورد و انحصار تولید کماکان با خودش است. همان‌طور که گفتیم در OLED هر پیکسل می‌تواند کاملاً خاموش شود و رنگ مشکی عمیقی نمایش دهد. معمولاً ال‌جی از پنل‌های IPS استفاده می‌کند که زاویۀ دید بهتری دارند اما کنتراست آن‌ها کم‌تر است. روشنایی این پنل‌ها نیز کم‌تر است و در جاهای خیلی روشن عالی نیست. در نتیجه اگر بخواهید شب‌ها فیلم تماشا کنید، ال جی بی‌رقیب است.

ویژگی‌های محصولات ال‌جی توانسته آن را به انتخابی مناسب برای گیمرها تبدیل کند و ورودی HDMI 2.1 آن از فناوری سرعت نمایش متغیر پشتیبانی می‌کند. استفاده از سیستم عامل WebOS و کنترل پیشرفته از دیگر ویژگی‌های مثبت تلویزیون ال جی است. در ادامه چند مدل پیشنهادی را نام می‌بریم. با توجه به مطالب قبلی و نیازسنجی، اگر قصد خرید دستگاهی از این برند را دارید، می‌توانید از بین آن‌ها انتخاب کنید. تا به امروز بهترین‌های ال‌جی عبارتند از:

• LG SM9970
• LG UM6900
• LG B9
• LG E9
• LG UM8070

 

تلویزیون سونی چه مشخصاتی دارد؟

در سال 1960 سونی اولین تلویزیون ترانزیستوری را معرفی کرد و پس از آن تاکنون از بزرگ‌ترین برندهای ساخت نمایشگر است. سونی محصولات متنوعی دارد که همۀ نیازهای مشتریان را پوشش می‌دهد، چه تلویزیونی 4K و ساده باشد و چه نمایشگر OLED آخرین مدل. اخیراً جایگاه سونی در بازار رقابت کم‌رنگ‌تر از گذشته شده است اما هنوز هم بسیاری عقیده دارند که کیفیت تلویزیون سونی در مقایسه با رقیبانش برتر است.

انتخاب اندروید به‌عنوان سیستم عامل این محصولات و ارتقای آن به آخرین نسخه، امکان دسترسی و استفاده از محتوای بسیار برنامه‌های گوگل را به سونی داده است. هرچند سونی محصولاتی برای همۀ بودجه‌ها دارد، پیشنهاد می‌کنیم از محصولات میان‌رده به‌بالای آن استفاده کنید. می‌توانید از مدل‌های پیشنهادی زیر به‌عنوان راهنما استفاده کنید که از برترین‌های تلویزیون سونی هستند:

• Sony X850G
• Sony X800G
• Sony A8G
• Sony A9G
• Sony X950G

 

بررسی تلویزیون سامسونگ

سامسونگ از برترین برندهای فناوری است که جز تلویزیون، در بازارهایی مانند لوازم خانگی و موبایل حرفی برای گفتن دارد. موبایل‌های سامسونگ به استفاده از نمایشگر OLED مشهورند اما تلویزیون سامسونگ به نمایشگر انحصاری QLED مجهز است. این نمایشگرها از پنل VA استفاده می‌کنند که با فناوری نقاط کوانتومی توانسته کیفیت رنگ بی‌نظیری ایجاد کند. کنتراست این پنل ها نیز فوق العاده است و تنها مشکل آن‌ها زاویۀ دید است که سامسونگ در مدل‌های جدید ادعا می‌کند این مشکل را رفع کرده است.

دقت و کیفیت رنگ سامسونگ از ویژگی‌های بارز این برند کره‌ای است و سیستم عامل Tizen آن همواره در حال بهبود و به‌روزرسانی است. ویژگی‌های جدید با فاصله‌ای اندک به محصولات سامسونگ افزوده می‌شوند تا آن را تبدیل به یکی از بهترین انتخاب‌های موجود از هر نظر کنند. بهترین مدل‌های موجود سامسونگ  را در ادامه آورده‌ایم تا انتخاب‌هایی برای شروع مقایسه تلویزیون برای خرید داشته باشید:

• Samsung Q60R
• Samsung RU7100
• Samsung NU6900
• Samsung Q70R
• Samsung The Frame 2019

 

تلویزیون اپل چیست؟

برخلاف تلویزیون‌هایی که تا الان معرفی کردیم، تلویزیون اپل (Apple TV) یک نمایشگر نیست، اما همۀ ویژگی‌های ایده‌آل یک تلویزیون را در خود دارد. در واقع این دستگاه، جعبه‌ای مشکی دارای حافظه داخلی است که از طریق وای‌فای، بلوتوث و کابل HDMI قابلیت اتصال به نمایشگرها را دارد.

این محصول را می‌توان یک پخش‌کنندۀ کارآمد و کامل توصیف کرد که از محتوای 4K و قابلیت HDR به‌علاوۀ Dolby Vision و صدای Dolby Atmos پشتیبانی می‌کند. با اتصال به سرویس های استریم مانند نت‌فلیکس می‌توان به این محتوای باکیفیت دسترسی داشت. تلویزیون اپل مدل‌های مختلفی دارد که در نوع اتصال، کیفیت پخش تصویر و صدا، حافظه و قیمت تفاوت دارند.

 

سخن پایانی در معرفی یک تلویزیون خوب

فروشندگان و تولیدکنندگان تلویزیون بیش از این‌که قصد اطلاع‌رسانی به مشتری را داشته باشند، هدفشان فروش محصولات است بنابراین پیش از خرید تلویزیون باید در مورد ویژگی‌های اصلی و تعیین‌کنندۀ آن اطلاعات کافی داشته باشید تا بتوانید برندها و مدل‌های مختلف را با هم مقایسه کنید.

در این مطلب به ویژگی‌های بنیادین تلویزیون‌ها مانند اندازه، رزولوشن، قابلیت‌های ویژه، سیستم عامل و بسیاری موارد دیگر اشاره کردیم. همان‌طور که قبلاً گفته شد، نیازسنجی مرحلۀ اول انتخاب است. یعنی باید دقیقاً بدانید که کاربرد موردانتظارتان از محصول چیست. آیا اهل فیلم هستید؟ فوتبال زیاد تماشا می‌کنید یا اغلب با کنسول بازی می‌کنید؟ حتی اندازۀ اتاق، فاصله تا نمایشگر، زاویۀ دید شما با آن و دکوراسیون خانه اهمیت دارد. به‌علاوه باید به ویژگی‌هایی مثل نور محیط توجه کرد.

با در نظر گرفتن این موارد و بودجۀ خود باید نیازتان را با ویژگی‌های تلویزیون مطابقت دهید تا به نتیجۀ نهایی برسید. با استفاده از راهنمای ارائه شده می‌توانید انتخابی هوشمندانه و دقیق داشته باشید.

 

حتما بخوانید: تازه‌ترین اخبار تکنولوژی جهان را دنبال کنید