من همیشه گمان می‌کردم که در انیمه‌ها شاهد اتمام دنیا خواهیم بود و ظاهرا در این مورد حق داشتم، حداقل در بازی Jump Force این اتفاق افتاد. کمپانی Bandai Namco با جمع کردن تمام قهرمان‌ها از Dragon Ball ،One Piece ،Naruto و… کار فوق‌العاده‌ای برای جشن 50 سالگی Shonen Jump انجام داده است.
همراه ما باشید تا بررسی کاملی از بازی Jump Force به شما ارائه دهیم.
سیر اصلی رویدادهای درون بازی Jump Force
داستان این بازی از آنجا آغاز می‌شود که یک نیروی شرور چندین دنیای انیمه را از جایگاهشان بیرون کشیده و آنها را چنان دگرگون کرده و به درون دنیای واقعی می‌برد که باعث نابودی تمام دنیاها خواهد شد. Dragon Ball ویلیان فریزا را در میدان تایم تقریبا کشته و شما با یک قهرمان جدید که Trunks او را نجات داده شروع به بازی می‌کنید.
راهبرد درون بازی صرفا راه جدیدی برای ساخت نماد قهرمانانه جدید شما درون بازی است. هر چقدر با دنیای انیمه و Shonen Jump بیشتر آشنا باشید لذت خیلی بیشتری از ابزار ویرایش خواهید برد. در بازی Jump Force برای کامپیوتر با استفاده از ابزار ویرایش و داشتن ویژگی‌های بسیار جذابی همچون مدل موها، چشم‌ها و خصیصه‌های دیگر چهره می‌توانید کاراکتر متناسب با شخصیت موردعلاقه خود بسازید. هر کدام از این خصیصه‌ها از کاراکترهای متنوعی کپی شده و به شکل مجموعه‌ای کامل و زیبا در اختیار شما قرار گرفته است.
در ابتدا فقط به شکل کاراکتر و قسمت‌های ظاهری آن دسترسی خواهید داشت، اما با کمی پیشرفت شما می‌توانید به حرکات خاص هر کاراکتر دست پیدا کنید. با استفاده از آنها برای کاراکتر خودتان شخصیت خاصی بسازید. البته با داشتن تمام اینها من چند دقیقه بیهوده با بازی سروکله زدم تا بالاخره کاراکتری با موهای عنکبوتی و جنگنده ساختم. نام این کاراکترم را Sean Anjump گذاشتم. با این کاراکتر در کنار شخصیت‌های کلاسیکی همچون Goku ،Luffy و دوجین دیگر از قهرمان‌های قدیمی که می‌شناسیم به نجات دنیا پرداختم.
باید به شما بگویم من از آن انسان‌های عجیب و غریبی هستم که بازی های جنگی را به خاطر داستان‌شان بازی می‌کنم. درباره تاریخچه SoulCalibur چیزهای زیادی می‌دانم و مسائل زیادی از بازی Mortal Kombat و قلمروی بازی‌های بین دوبعدی بلدم. اما داستان بازی Jump Force انگار توجیه سریعی است که بتوانند تعداد زیادی از انواع قهرمان‌های Shonen Jump را که هیچ ارتباطی به هم ندارند کنار هم بیاورند.
ممکن است بخواهید عنوان کنید که کاراکترهای خیلی زیادی وجود دارد که باید در این بازی جا دهند، حرف شما منطقی است. از سه‌گانه مشهور در دنیا که ممکن است تنها علاقه‌مندان به بازی های خشن آنها را بشناسند همچون City Hunter’s Ryo Saeba تا کاراکترهای جدیدتری که هنوز نتوانسته‌اند توجه زیادی را به خود جلب کند مثل بازی Black Clover Asta همه در بازی Jump Force وجود دارند.
با داشتن فهرست عظیم و متنوعی از انواع کاراکترها قابل درک است که این اتفاق بیفتد. اما واقعا ناامیدکننده است که در بازی Jump Force بازی هیچ حرکت هیجان‌انگیز و قابل توجهی انجام نمی‌دهد. جز اینکه در قسمت‌های متفاوت به تدریج کاراکتر شما قوی‌تر خواهد شد. هر کس کمی با انیمه‌ها آشنا باشد این قسمت‌ها نیز برایش جالب و آشنا خواهد بود.
البته قسمت‌های جذابی در بازی Jump Force وجود دارد. Death Note’s Light Yagam و مرگ همدستش Ryuk، بازی یک نفره بازیکن را با داستان و طرح خودشان به هم می‌بافند. خائنانی همچون Kane و Galena در طول بازی شخصیت اصلی خود را نشان می‌دهند.
تریلر بازی Jump Force
یکی از مشکلات اصلی و بزرگ Jump Force این است که مشخص نیست این بازی می‌خواهد خود را به چه عنوان مطرح کند. اینکه این بازی یک بازی جنگی است یا یک بازی که به وسیله RPG هدایت می‌شود. هر داستان به یک مبارزه ارتباط دارد. هر مبارزه نیز با افزودن کاراکترهای جدید به داستان برای اضافه شدن در جریان بازی داستان را به پیش می‌برد.
شما با هر نزاع EXP کسب می‌کنید و بین اینها با خرید مهارت‌های جدید، مهارت‌های خود را افزایش می‌دهید. با شرکت در ماموریت‌های فرعی کاراکترتان پیشرفت می‌کند و یا حتی آیتم‌های زیبا و ظاهری را می توانید به دست آورید. در اینجا آمار و ویژگی‌های بسیار زیادی وجود دارد که باید آنها را در نظر بگیرید. اینکه چه مهارت‌هایی وجود دارد که شما می‌خواهید کاراکترتان را با آن تجهیز کنید. مسلما هر کدام از آنها را می‌توان سطح‌بندی کرد و افزایش داد. درواقع تمام بازی را می‌توان با نقاط قوت و ضعف بسیاری سنجید در حالی که من تنها می‌خواستم برای دقایقی احساسات نینجاها را تجربه کنم.
متاسفانه در پروسه بازی نیز هیچ روال منطقی و درستی وجود ندارد. بعضی از مبارزه‌ها در کاراکترهای محوری داستان فقط یک بار اتفاق می‌افتد و در بعضی از کاراکترهای حاشیه‌ای ممکن است چند مبارزه چندگانه پیش بیاید. گاهی اوقات ممکن است شما تنها با کاراکتر خود مبارزه کنید یا گاهی با قهرمان دیگری متحد شوید و شروع به مبارزه نمایید. ولی بقیه با همان تیم سه نفره وارد مبارزات می‌شوند که حالت استاندارد مبارزه است.
با اینکه گاهی ریتم بازی به طور ناخوشایندی منقطع است اما در کل بازی Jump Force به طرز خیلی عجیبی قدرتمند ظاهر شده است. نقطۀ پوینت هر مرحله، مبارزه‌ها و اینکه بدانید در هر مرحله با کدام کاراکتر باید ارتباط برقرار کنید تا بازی را ادامه دهید از چالش‌های این بازی است.
این چالش‌ها گاهی به معنای ارتباط برقرار کردن با فرمانده Glover است؛ که رهبری Umbras Base Hub را برعهده دارد و شما در میان مبارزه‌ها و پیدا کردن کاراکترهای مخفی‌شده در اطراف بازی با آن درگیر خواهید بود. این ارتباط در یک دنیای میانی و تقریبا در یک فضای خالی با کاراکترهایی که به شکل شرم‌آوری بدون کیفیت هستند خواهد بود. بیشتر اوقات شما باید از یک قسمت بی‌روح یک کلید اصلی برای ماجرا پیدا کنید.
در این مواقع شما باید از یک کیوسک (یک قسمت خالی که برای تعمیرات تخلیه شده)، کلید حل معما را بگیرید و بعد دوباره آن را به شخصی که در آنجا به حالت منشی قرار دارد بسپارید. این پروسه در طول بازی چندین بار تکرار خواهد شد. در نهایت این حالت ماجرا به نظرتان خشک و خالی به نظر خواهد رسید. تا آنجا که برای شما سوال پیش خواهد آمد که اساس این بازی چه خواهد بود؟
تا اینکه بر روی نقشه یک علامت راهنما خواهید دید که این علامت نشان‌دهنده حرکت بعدی شما در بازی است. اگر قرار بود شرایط در بازی Jump Force به چنین نقطه بحرانی برسد، بهتر بود که ساختار کلی بازی جامع و یکپارچه می‌شد نه اینکه مثل این حالت آزاردهنده و فرار رو به جلو باشد.
رویکرد دقیق بازی Jump Force به‌عنوان یک بازی همراه با مبارزه این است که تا جای ممکن از انواع داستان‌ها و RPGها فاصله بگیرد که این یک احساس بهتر به بازیکن می‌دهد ولی همچنان باعث سردرگمی خواهد شد.
چالش ها و ماموریت های بازی Jump Force
شما می‌توانید ماموریت‌های جانبی را انجام دهید، همراه با مجموعه‌ای از چالش‌ها که به پیشرفت کاراکتر شما کمک می‌کند یا اینکه با CPU یا PVP بازی کنید که می‌تواند به شکل آنلاین و یا حتی بازی محلی چندنفره باشد. این مسئله در واقع نکته اصلی این بازی است. بازی‌های سه بر سه که از اصل بازی استخراج می شود.
برخلاف بازی Hand-on که دو هفته پیش معرفی شد، همانطور که پیش‌بینی می‌کردم در این نسخه از بازی چیزهای زیادی تغییر نکرده است. همانطور که انتظار داشتم وقتی بازی را از اول شروع می‌کنید، نقاط خاصی برای شما منطقی و شفاف‌تر به نظر می‌آید. دوره‌های آموزشی میان بازی اثبات می‌کند که حتی در بهترین عرصه‌های مانور 3D دانستن اتفاقات بازی ضروری است. ولی بازی Jump Force همچنان یکی از قربانی‌های سیستمی است که انتظار دارند همه چیز به طرز بیش از حدی انجام بپذیرد.
از طرف دیگر، کنترل‌های اساسی سیستمی می‌سازد که کاراکترهایی همچون Dai از بازی Dragon Quest: The Adventure of Dai در کنار بازی‌ای همچون Fist of the North Star قرار می‌گیرد. ما در اینجا برای تطابق این دو بازی به هیچ عنوان نگرانی خاصی نخواهیم داشت و این مساله یکی از نقاط قوت بازی Jump Force است.
نحوه بازی و حرکت ها در بازی Jump Force
حرکات متفاوت در طی بازی ترکیبی از نقاط قوت و ضعف است که با دکمه‌های متفاوت مثل مربع و مثلث و دایره پیش می‌رود. هر حرکت نمایشی یا سفارشی برای هر قهرمان به وسیله فشار دادن R2 اتفاق می‌افتد. پس با فشار دادن هر کدام از چهار دکمه مشخص روی دسته حرکت متفاوتی را شاهد هستیم. تا اینجای کار دکمه‌ها کارایی دارند، در دسترس هستند و بازی کردن با آنها لذت‌بخش است. مشکل هنگامی پیش می‌آید که می‌خواهید در بازی Jump Force حرفه‌ای شوید. در واقع حتی اگر بخواهید به میزان کمی در این بازی پیشرفت داشته باشید نقاط ضعف آن را خواهید دید.
مسئله ساده‌ای همچون تعویض افراد تیم را در نظر بگیرید، این کار را می‌توانید با فشار دادن R2 انجام دهید. با اینکه تنها قصد ضربه‌ای خفیف روی دکمه داشته باشید، درواقع تا هنگامی که حدودا یک ثانیه دکمه را نگه ندارید هیچ اتفاقی نمی‌افتد. این یکی از مشکلات بازی Jump Force بود که در بررسی‌های چندگانه مشخص شد. زیرا هر کنترلر باید تنها یک کار را برای بازیکن انجام دهد اما اگر شما R2 را برای ثانیه‌ای بیشتر نگه دارید یک حملۀ تیمی اتفاق می‌افتد. احتمال بسیار زیادی وجود دارد که شما به هیچ عنوان قصد آن را نداشته باشد و در موقعیت نامناسب به طور حتم برایتان مشکل‌ساز خواهد بود.
در اینجا دکمه R1 نیز وجود دارد که تقریبا مسدود است. به جز زمانی که در صفحۀ رو به روی شما پیغام می‌آید «با فشردن دکمه R1 از حمله دشمنان جان سالم به در ببرید.» در هیچ زمان دیگری کارایی ندارد. باید به شما بگویم که در طول بازی حتی یک بار هم این اتفاق برایم پیش نیامد.
در واقع طفره رفتن یا جلوگیری و مسدود کردن حملات در هنگامی که می‌توانید یک فرار موفقیت‌آمیز داشته باشید ناامیدکننده است. در هنگام بازی تقریبا نمی‌توانید از ضربه‌های ناگهانی جلوگیری کنید، اما در هنگامی که ضربه‌ها قوی هستند مخصوصا در هنگام حملات رگباری ظاهرا می‌توانید با KO ضربه بزنید و خود را خلاص کنید.
این مساله آزاردهنده است زیرا مسائل زیادی هستند که در طی بازی و نحوۀ مبارزه در بازی Jump Force خوشایند به نظر می‌آید. در بعضی لحظه‌ها ممکن است حس کنید در یک انیمه در حال بازی هستید. همانطور که قبلا در چند بازی دیگر نیز شاهد این حالت بودیم.
رعدوبرق‌های ناشی از مشت و لگدهای کاراکترها که در میدان مبارزه اتفاق می‌افتد، همراه با حرکات بسیار زیبا و دقیق هر کاراکتر و کلمات کلیدی خاص هر کدام در پایین صفحه مشاهده می‌شود. البته نیاز به گفتن ندارد که تمام این کلمات کلیدی به ژاپنی است.
رویکرد کلی بازی بسیار مناسب است و به انیمیشن امکان درخشیدن می‌دهد. این نمایش بی‌نظیر نتیجۀ کار بهترین متخصصان این حوزه است که در زمینۀ مبارزه شاهد آن بودیم. متاسفانه تمام این حس‌های خوب با توجه به اینکه به شما این حس را می‌دهد که بازی با قوانینی جز آنچه به شما داده‌اند پیش می‌رود کمتر خواهد شد.
سخن آخر در رابطه با بازی Jump Force
باید بگوییم برخلاف معایب واضح از اینکه زمانم را پای بازی Jump Force گذاشتم لذت بردم. یک حس فوق‌العاده خوب از اینکه می‌توانیم کاراکترهایی همچون Saint Seiya را با کاراکتری از Jojo Bizarr و یا Yu-Gi-Oh ترکیب کنیم و شاهد یک مبارزه جانانه باشیم وجود دارد. همچنان تاکید می‌کنم این بازی قربانی این شده که می‌خواسته تمام مولفه‌های ممکن را در یک جا ادغام کند و واقعا زیاده‌روی آن در تک‌تک لحظه‌ها عیان است. احتمالا دلیل این کار آنها این بوده که می‌خواستند 50 سالگی Shonen Jump را جشن بگیرند.
با مقدار کمی خودداری از افزودن همه‌چیز می‌توانستند تنها بر یک مورد در طول بازی تمرکز کنند. این مسئله باعث می‌شد یکی از مواردی چون نحوۀ مبارزه، المان‌های بازی یا داستان آن نقطۀ قوت به شمار بیاید. در عوض به نظر می‌آید هیچ چیز یکتایی در بازی Jump Force وجود ندارد که واقعا تمام توجه را به خود جلب کند. اگر این بازی را امتحان کرده‌اید خوشحال می‌شویم که نظر خود را دربارۀ نقاط ضعف و قوتی که به آنها اشاره نکردیم برایمان بگویید.
منبع: Gamesradar
