شرلوک هولمز و 15 اقتباس به‌یادماندنی از این شخصیت در فیلم‌ها و سریال‌ها

اگر قرار باشد بین شخصیت‌های ادبی یکی را انتخاب کنیم که حق مطلب را در نمایش ادا کرده باشد، آن شخصیت بی‌شک شرلوک هولمز است. هولمز کارآگاهی نمادین است که تا سال 2016 بیش از 250 بار بر پرده نمایش ظاهر شده است و این بیشترین تعداد نمایش یک قهرمان در دنیای سینمایی به حساب می‌آید. شرلوک هولمز قدیمی و اولیه، حاصل افکار نویسنده‌ای به نام آرتور کانن دویل است. اکنون هولمز تبدیل به نماد و اصالت کارآگاهی مدرن شده است، کارآگاهی که به تحلیل اثرانگشت و گلوله‌ها، که بعداً تبدیل به علم پزشکی قانونی شد، مشهور است و پیپ و کلاه شکارچیان گوزن او نماد تعقیب مجرمان به شمار می‌آید.

دویل شخصیت شرلوک هولمز را براساس شخصیت استادی در دنیای واقعی به نام جوزف بل خلق کرده است. پس از اولین حضور شخصیت شرلوک در سال 1900 در فیلمی به نام شرلوک هولمز مبهوت (Sherlock Holmes Baffled) تفسیرها و برداشت‌های متفاوتی از شرلوک هولمز قدیمی ایجاد شد. در دهه 70 میلادی، بازیگران زیادی از جمله کریستوفر لی، راجر مور و چارلتون هستون افتخار به سر گذاشتن کلاه مشهور هولمز را از آن خود کردند و با ایفای نقش این شخصیت محبوب، به نتایجی خیره‌کننده دست یافتند. بازی کردن فیلم یا سریال شرلوک هولمز برای هر بازیگری با هر شخصیتی، چه قوی در بیرون و چه متناقض، هم‌واره کاری سخت و دشوار بوده است. با در نظر گرفتن این موضوع، 15 مورد از بهترین اقتباس‌هایی که از این شخصیت به نمایش در آمده است، چه در قالب فیلم شرلوک هولمز قدیمی و چه سریال شرلوک هولمز جدید انتخاب کردیم و به معرفی آن‌ها خواهیم پرداخت.

در این مطلب پانزده اقتباس نمادین از شخصیت شرلوک به ترتیب از بدترین به بهترین آمده است.

 

پانزده: جانی لی میلر – ابتدایی (2012 تاکنون) ELEMENTARY

هرچند این سریال شرلوک ممکن است با انتشار شرلوک هولمز جدید سریالی ساخت شبکه BBC مورد کم‌لطفی قرار گرفته باشد، بازی جانی لی میلر که در مورد بازپروری کارآگاه مشهورمان است نیز در جمع ساخته‌های هولمز حرفی برای گفتن دارد. داستان این سریال در شهر نیویورک اتفاق می‌افتد. میلر که نقش شرلوک را بازی می‌کند، مجبور می‌شود محل زندگی خود را با هدف رهایی از مصرف مواد مخدر و شروعی دوباره تغییر دهد. لوسی لیو نقش دکتر واتسون، همراه همیشگی و کلاسیک هولمز را بازی می‌کند. علاوه بر یک دکتر واتسون زن که به نوعی در سری شرلوک هنجارشکنی محسوب می‌شود، شخصیت منفی و مقابل هولمز یعنی موریاتی نیز یک زن شرور است. نقش موریاتی را ناتالی دورمر برعهده دارد.

واکنش‌ها به این سریال شرلوک در ابتدا متفاوت بود، مخصوصاً چون با سریال مشهور شبکه بی‌بی‌سی مقایسه می‌شد. با توجه به نقش میلر که از نظر روانی برای ایفای نقش شرلوک هولمز تمرین کرده است، به مرور این سریال به موفقیت نسبی دست یافت. میلر، بازیگر شرلوک هولمز بریتانیایی این سریال، توانسته است جزئیات جدیدی در مورد هولمز را به صحنه بیاورد. این جزئیات شامل مشکلات شرلوک با پدرش در گذشته، سابقه مصرف مواد مخدر مادرش و تجربه همکاری با ام‌آی6 بین فصل‌های 2 و 3 است. شبکه سازنده این سریال یعنی CBS تا به حال آثاری فراموش‌نشدنی به بینندگان تقدیم کرده است و حالا کسی شایسته‌تر از هولمز برای ماندگار شدن نیست.

 

چهارده: روپرت اورت – پرونده جوراب ابریشمی (2004) THE CASE OF THE SILK STOCKING

شرلوک هلمز و پرونده جوراب ابریشمی برخلاف سایر نسخه‌ها نشان‌دهنده این کارآگاه در دوران افسردگی است. در این فیلم که بازیگر شرلوک هولمز روپرت اورت بازیگر توان‌مند بریتانیایی است، Sherlock Holmes به جزئیات محیط اطرافش توجه زیادی نشان نمی‌دهد. درواقع چون قبلاً نسخه‌های متعددی ساخته شده بود که به زندگی هولمز توجه داشت، روپرت اورت در نسخه جدید تصمیم گرفت بر ویژگی‌های جزئی‌تر شخصیت تمرکز کند. این ویژگی‌ها شامل تکبر خودبینانه، بی‌تفاوتی از نظر احساسی و استفاده مداوم از مواد مخدر بود. شروع فیلم شرلوک هولمز و پرونده جوراب ابریشمی به این صورت است که او برای گذراندن وقت در محل فروش مواد مخدر دراز کشیده است.

فیلم‌نامه را در بهترین حالت می‌توان متوسط دانست. دیالوگ‌های فیلم پر از کلیشه و متن‌های غیرقابل‌باور است. اما بازیگران نیز در خوب بودن فیلم تأثیرگذار است و حضور قوی روپرت اورت این ضعف‌ها را تا حد زیادی جبران کرده است. هم‌چنین بینی عقابی، چشمان نافذ و چانه برجسته و زاویه‌دار روپرت اورت کاملاً با توصیف شرلوک اصلی در رمان آرتور کانن دویل مطابقت دارد. اگر در نسخه‌های شرلوک هولمز قدیمی به دنبال شخصیتی متفکر هستید، این فیلم را از دست ندهید.

 

سیزده: نیکول ویلیامسون – راه‌حل هفت درصدی (1976) THE SEVEN-PER-CENT SOLUTION

راه‌حل هفت درصدی یک هولمز قدیمی براساس کتابی از نیکولاس میر است. در این فیلم، Sherlock Holmes به شدت درگیر مصرف مواد مخدر است، طوری که مجبور می‌شود نزد روان‌پزشک برود. روان‌پزشک کسی نیست جز زیگموند فروید مشهور (با بازی آلن آرکین) که سعی دارد با هر روشی که امکان دارد، شرلوک هلمز را از اعتیادش به کوکائین که همان راه‌حل هفت درصدی است نجات دهد. لازم به گفتن نیست که این‌کار بسیار سخت و پرماجراست.

نیکول ویلیامسون باید کارآگاهی خود را کنار بگذارد و وارد دوره‌ای مشقت‌بار شود که پر از وقایع پرتلاطم و سخنرانی‌های طولانی‌ست. در این فیلم شاهد یک شرلوک هولمز جدید هستیم که برخلاف ساخته‌های قبلی کم‌تر به خود مسلط است و مخاطب را شگفت‌زده می‌کند. همین ویژگی سبب شده است که ویلیامسون نقش کارآگاهی متفاوتی را ارائه کند.

نقش دکتر واتسون مشهور را رابرت دووال بازی می‌کند و لارنس الیویه نقش موریاتی را برعهده دارد که بر جذابیت فیلم افزوده است. علاوه بر این حضور آکرین و ونسا ردگریو به فیلم راه‌حل هفت درصدی کمک کرده است تا ریسک محبوبیت را پشت سر بگذارند و نامزد دریافت دو جایزه آکادمی اسکار (شامل بهترین اقتباس سینمایی) شوند. مشخص نیست چرا این فیلم شرلوک هولمز در حال حاضر زیاد محبوب نیست اما بازی متفاوت نیکول ویلیامسون ارزش دیدن دارد.

حتما بخوانید: پیش از شروع اسکار 2020 این فیلم‌ها را حتما ببینید

دوازده: ایان ریچاردسون – نشانه چهار (1983) THE SIGN OF FOUR

اوایل دهه 80 میلادی، سی واینتروب، کارگردان آمریکایی تصمیم گرفت شش داستان شرلوک هولمز را به فیلم تبدیل کند. متأسفانه کمپانی گرانادا نیز در همین زمان تصمیم به ساخت مجموعه Sherlock Holmes گرفت و اختلاف این دو به دادگاه رسید. نتیجه این شد که واینتروب موفق به ساخت دو فیلم شد که سگ باسکرویل و نشانه چهار نام دارند. این دو فیلم محصول سال 1983 موفقیت اندکی کسب کردند زیرا پیش‌پاافتاده بودند و دوبله مناسبی نداشتند. حضور ایان ریچاردسون در نقش شرلوک منجر به محبوبیت نسبی این فیلم شد.

پیش از این‌که ایان ریچاردسون برای بازی در سری اصلی خانه پوشالی در سال 1990 مشهور شود، شرلوک را نقش‌آفرینی کرد که شخصیتی عادی و تعاملی داشت. این شخصیت کارآگاهی خودپسند و معتاد نبود، بلکه انسانی لاغر و خوش‌برخورد بود که مظنون‌های خود را به سادگی گیر می‌انداخت. ریچاردسون هم‌چنین نقش جوزف بل را در سریال اتاق‌های قتل: شروع‌های تاریک شرلوک هولمز در سال 2001 و 2002 بازی کرده است. ایان ریچاردسون و رابین لیگ در نقش آرتور کانن دویل در این سریال به حل پرونده‌های قتل می‌پردازند.

 

یازده: داگلاس ویلمر – شرلوک هولمز آرتور کانن دویل (1964-65) ARTHUR CONAN DOYLE’S SHERLOCK HOLMES

سرگذشت حرفه‌ای داگلاس ویلمر هم‌واره با شخصیت شرلوک هلمز در ارتباطی نزدیک بود. اولین موفقیت کاری این بازیگر در سال 1964 با بازی در فیلم نوار خال‌خال محصول BBC رقم خورد. پس از بازخوردهای مثبت از سوی بینندگان، سازنده تصمیم گرفت با برگرداندن داگلاس ویلمر و نایجل استوک، بازیگر نقش دکتر واتسون، دوازده قسمت جدید از سریال را بسازد. البته داگلاس ویلمر اعلام کرد که به دلیل عجله در نوشتن فیلم‌نامه سریال و ضبط زنده، از نتیجه کار راضی نیست. او کمبود وقت برای تکرار ضبط را نارسایی این محصول می‌دانست. به هر حال بازی خوب داگلاس ویلمر در نقش شرلوک به دلیل بازی کنایه‌آمیز و رفتار عاقلانه به طور گسترده‌ای مورد تشویق قرار گرفت. پیتر کوشینگ که در مجموعه بعدی به جای او شرلوک هلمز جدید را بازی کرد نیز همین ویژگی‌ها را ادامه داد.

در دهه بعدی نیز داگلاس ویلمر از ایفای نقش کارآگاه جدا نشد. در سال 1973 او نقش پروفسور ون دوسن را در فیلم شرلوک با عنوان رقیبان شرلوک هولمز بازی کرد. او هم‌چنین نقش شرلوک هلمز پیر را در کمدی جین وایلدر به نام ماجراهای برادر باهوش‌تر شرلوک هولمز در سال 1975 برعهده داشت. داگلاس ویلمر کمی پیش از مرگش در قسمتی از سریال Sherlock Holmes جدید در سال 2012 به نام آبشار رایخنباخ به ایفای نقش پرداخت.

 

ده: نیکولاس رو – شرلوک هولمز جوان (1985) YOUNG SHERLOCK HOLMES

شرلوک هولمز جوان را افراد متخصصی ساختند که موفقیت آن را تضمین می‌کرد. ایده به تصویر کشیدن جوانی‌های کارآگاه هولمز پر از اشاره‌هایی به زندگی در دهه هشتاد میلادی است. تلاش‌های کریس کلومبوس، نویسنده فیلم، و بری لوینسون، کارگردان این فیلم، باعث شده است تا این اثر تبدیل به فیلمی پرماجرا و خانوادگی شود. نیکولاس رو بازیگر شرلوک هلمز جوانی است که تازه وارد آکادمی مشهور برمپتون شده و با جان واتسون با بازیگری آلن کوکس دوست می‌شود. کارگردان توانسته است شرلوک هولمز را به شکل جالبی به داستان اصلی زندگی‌اش متصل کند. این داستان شامل گنجاندن لستراد (با بازی راجر اشتون-گریفیتس) و موریاتی در جوانی شرلوک است که برای لو نرفتن داستان، صحبت بیشتری در موردش نمی‌کنیم.

نیکولاس رو نقش شرلوک را به صورت جوانی ازخودراضی بازی کرده است که مخاطب نیز همین انتظار را دارد. شخصیت او هم‌واره چیزی بین خودستایی و احساساتی بودن است و همیشه دیگران را با حس ماجراجویی خود تحت‌تأثیر قرار می‌دهد. گای هنری قبلاً در نقش هولمز جوان برای گرادانا بازی کرده است اما نیکولاس رو همیشه به‌عنوان تنها کارآگاه جوان در یادها خواهد ماند. به‌علاوه، نیکولاس رو دوباره در فیلمی دیگر یعنی آقای هولمز در سال 2015 ظاهر شد.

حتما بخوانید: بهترین فیلم‌های ماجراجویی سینما معرفی شدند

نه: ایان مک‌کلن – آقای هولمز (2015) MR. HOLMES

آقای هولمز روایت داستان‌های زندگی شرلوک هلمز از جوانی تا پیری است که ایان مک‌کلن آن را بازی می‌کند. شرلوک که در جوانی بی‌پروا، غیرقابل‌کنترل و نیازمند مراقب بود، حالا پیر شده است. اولین‌بار است که یک نویسنده وکارگردان تصمیم می‌گیرد تا به‌جای حل معما، بیشتر روی شخصیت شرلوک تمرکز کند و این کاری است که بیل کاندن انجام داد. ماجرای احساسی هولمز در سال 2015 هنگامی اتفاق می‌افتد که سایه پرونده‌ای حل‌نشده او را از خانه به آخرین حرکتش هدایت می‌کند. خوش‌بختانه ایان مک‌کلن 76 ساله توانسته است بازی فراتر از انتظاری را ارائه دهد که شایسته توجه است.

در فیلم آقای هولمز، ایان مک‌کلن نقش نابغه‌ای پیر را با روحیه‌ای وحشی بازی می‌کند. واتسون، مایکرافت و هر کسی که در زندگی شرلوک بوده است حالا مرده‌اند و کارآگاه داستان ما غمی درونی دارد. بازیگر توانسته است این غم را با بازی عالی خود طوری به مخاطب منتقل کند که دیدن آن نیز ایجاد اندوه کند. شاهد تمام شکست‌ها و پیروزی‌های شرلوک هستیم تا در انتها دریابیم که هر پرونده‌ای با هوش و ذکاوت قابل حل نیست.

 

هشت: رابرت استیونس – زندگی خصوصی شرلوک هولمز (1970) THE PRIVATE LIFE OF SHERLOCK HOLMES

از عنوان فیلم زندگی خصوصی شرلوک هولمز مشخص است که مخاطب قرار است با چیزهایی روبه‌رو شود که در مورد Sherlock Holmes نمی‌دانسته و همین ایده فیلم جذابی تولید نموده است. هرچند ممکن است عالی دانستن این فیلم اغراق باشد، اما این فیلم معمایی محصول سال 1970 جایگاه مهمی در تاریخ فیلم‌های هولمز دارد. زندگی خصوصی شرلوک هولمز در اواخر دوره کاری کارگردانش یعنی بیلی وایلدر ساخته شده است. فیلم نگاهی طنزآمیز به زندگی هولمز دارد و محور آن تفاوت هولمز واقعی و آن چیزی است که واتسون درباره او در مجله می‌نویسد. ابتدا قرار بود بیلی وایلدر فیلمی 165 دقیقه‌ای با وقفه‌ای در میان فیلم بسازد اما در نهایت فیلم نزدیک به 125 دقیقه از کار درآمد.

بازی رابرت استیونس برخلاف زمان فیلم بسیار خوب بود و کارآگاهی با همان کلاه معروف را نشان داد که گرایشی نامشخص دارد و گیجی و جنون رفتاری‌اش لحظه‌هایی کمدی و خنده‌دار به فیلم می‌افزاید. مارک گیتیس که نویسنده سریال Sherlock Holmes جدید است نیز اعلام کرده که در شخصیت هولمز جدید از فیلم زندگی خصوصی شرلوک هلمز الهام گرفته است.

حتما بخوانید: 50 فیلم جنایی برتر تاریخ سینما را بشناسید

هفت: کریستوفر پلامر – دستور قتل (1979) MURDER BY DECREE

اغلب اقتباس‌های نمایشی Sherlock Holmes تصویری بی‌احساس از او ارائه داده‌اند اما کریستوفر پلامر از این قاعده پیروی نکرد. اولین‌بار در فیلم کوتاه شعله نقره‌ای در سال 1977 و سپس در فیلم دستور قتل، کریستوفر پلامر که برنده اسکار نیز شده است، شرلوک را به صورت کارآگاهی بااحساس و هم‌دل بازی کرد. هرچند این کار با نسخه‌های هولمز قدیمی که پیش‌تر ساخته شده بودند در تضاد بود، بازخوردهای مثبتی دریافت کرد. وینسنت کنبی، منتقد روزنامه نیویورک تایمز، بازی کریستوفر پالمر را جذاب و غنی دانست و در مورد او گفت: مردی که خود را به صورت شخصی غیرقابل‌پیش‌بینی از نظر وجدان اجتماعی و سیاسی نشان داد.

علاوه بر بازخوردهای مثبت، در صحنه‌ای از فیلم دستور قتل شاهد هستیم که شرلوک بالای سر جنازه زنی که خفه شده است گریه می‌کند زیرا نتوانسته بود نجاتش دهد. این صحنه از قربانی جک قاتل باعث شد که مخاطب تنها با دیدنش با او ارتباط برقرار کنند. از بین بازیگران شرلوک هولمز بازی حیرت‌انگیز جیمز میسون در نقش دکتر واتسون باعث شد که این زوج مشهور فیلم تبدیل به افرادی بااحساس و قابل درک شوند.

 

شش: واسیلی لیوانوف – ماجراهای شرلوک هولمز و دکتر واتسون (1979-1986) THE ADVENTURES OF SHERLOCK HOLMES AND DR. WATSON

واسیلی لیوانوف تنها بازیگر روسی شرلوک هلمز است و مورد تحسین بسیاری از مخاطبان قرار گرفته است. لیوانوف و دوست صمیمی‌اش ویتالی سولومین بازیگران اصلی سریال ماجراهای شرلوک هولمز و دکتر واتسون در سال 1979 بودند. استقبال بی‌نظیر از این سریال باعث شد که این دو بازیگر در فیلم‌های بعدی نیز ایفای نقش کنند. پس از پخش مجموعاً هشت قسمت از این ماجراها، لیوانوف توانست با استفاده از زبان بدن کاملاً خود را مطابق شرلوک اصلی در رمان نمایش دهد. این شباهت آن‌قدر زیاد بود که جین، دختر آرتور کانن دویل، گفت اگر پدرم زنده بود، قطعاً بازی لیوانوف را تأیید می کرد.

سایر نظرها در سطح جهانی هم بازی لیوانوف در نقش شرلوک را تأیید می کنند. لیوانوف که به علت صدای بم و طنین‌دارش به علاوه دوستی محکمش با واتسون مشهور است، تنها بازیگر شرلوک هلمز است که به عضویت افتخاری امپراتوری بریتانیا در آمده است. در سال 2007 مجسمه‌ای از لیوانوف و سولومین در نقش هولمز و دکتر واتسون در زادگاهش یعنی مسکو نصب شد. از نظر مقبولیت و پذیرش عام، می‌توان گفت که این نسخه از شرلوک قدیمی در رتبه اول است.

 

پنج: رابرت داونی جونیور – شرلوک هولمز (2009) SHERLOCK HOLMES

طرف‌داران رابطه دوگانه‌ای با رابرت داونی جونیور به‌عنوان بازیگر شرلوک برقرار می‌کنند. از یک سو در بین بازیگران Sherlock Holmes رابرت داونی جونیور ظاهری عادی دارد و فاقد اختلاف ظاهری برای نقش است. از سوی دیگر، گای ریچی کارگردان پرانرژی این اثر بیشتر بر صحنه‌های هیجانی تأکید دارد تا بر ظاهر کلیشه‌ای و کلاسیک همراه با پالتو و کلاه. بسیاری موارد دیگر نیز در فیلم شرلوک هولمز با دیدگاه قدیمی مخاطب در تضاد است، مثلاً هیکل رابرت داونی جونیور با توصیف شرلوک که کارآگاهی لاغر است تعارض دارد. البته در هر دو فیلم شرلوک هولمز 2009 و بازی سایه‌ها که فیلم شرلوک هولمز 2011 به حساب می‌آید، جنونی که رابرت داونی جونیور به تصویر می‌کشد ستودنی است.

رابرت داونی جونیور با بازی در مقابل یک واتسون ساده (با نقش‌آفرینی جود لا)، بیشتر شخصیت خود را وارد نقش هولمز کرده است و گای ریچی از این حرکت بازیگران راضی به نظر می‌رسد. این تیم قرار است فیلم دیگری را که هنوز عنوان مشخصی ندارد، در ادامه بازی سایه‌ها بسازند. آن‌طور که مشخص است، ایجاد هیجان، طنز و شهرت مهم‌ترین اهداف این مجموعه فیلم شرلوک هولمز است.

 

چهار: پیتر کوشینگ – شرلوک هولمز آرتور کانن دویل (1968) SIR ARTHUR CONAN DOYLE’S SHERLOCK HOLMES

پیتر کوشینگ در چند نوبت در زمره بازیگران شرلوک قرار گرفت. اولین‌بار ایفای نقش او در اقتباس سینمایی سال 1959 در فیلم سگ باسکرویل بود. پیتر کوشینگ با توجه به ظاهر مناسب و جاافتادگی سنی به‌عنوان بازیگر هم‌واره دو شاخصه اصلی یعنی غرور و انگیزه را در بازی‌اش مدنظر داشت. رویکرد باصلابت پیتر کوشینگ نظر شبکه BBC را در سال 1968 جلب کرد و در فصل سوم سریال شرلوک هولمز آرتور کانن دویل، او بازیگر شرلوک شد. با انتقال نقش از داگلاس ویلمر به پیتر کوشینگ، هولمز قدیمی تبدیل به کارآگاهی در اوج خود شد. پیتر کوشینگ قبلاً نقش‌های ترسناکی به‌عنوان ون هلسینگ برای شرکت همر بازی کرده بود و بازی کردن نقش باهوش‌ترین شخص جهان برای کسی با سابقه نقش‌آفرینی شکارچی خون‌آشام‌ها کار ساده‌ای به‌نظر می‌رسد.

پیتر کوشینگ در فیلم تلویزیونی ماسک‌های مرگ در سال 1984 حضور پیدا کرد و نقش‌آفرینی زیبای او نظر نویسندگان را جلب نمود تا فیلم‌نامه‌ای بنویسند که برای بازیگر مسن‌تر مناسب باشد. پس از این‌که فیلم به موفقیت نسخه‌های پیشین نرسید، همه به این نتیجه رسیدند که پیتر کوشینگ بهترین گزینه از بین بازیگران شرلوک است. قرار شد که فیلم شرلوک هلمز دیگری با نام گریه ابوت ساخته شود اما به دلیل شرایط جسمی نامساعد بازیگر، برای همیشه کنار گذاشته شد.

حتما بخوانید: بهترین سریال‌های خون‌آشامی را بشناسید

سه: بازیل رتبون – سگ باسکرویل (1939) THE HOUND OF THE BASKERVILLES

بازیل رتبون علاوه بر فروش زیاد، مهم‌ترین عامل شخصیت بخشیدن به تصویر هولمز است. نقش‌آفرینی او در سال 1939 به‌عنوان بازیگر در فیلم سگ باسکرویل از چند نظر تأثیرگذار بود. این اولین فیلمی بود که در لندن دوران ویکتوریایی اتفاق می افتاد و نسخه‌های بعدی همه در لندن مدرن ساخته شدند. اولین ظهور پالتوی معروف هولمز نیز در همین فیلم اتفاق افتاد. بازیل رتبون با جذبه خاص خود که در این فیلم به تصویر کشیده شد، توانست بلافاصله تبدیل به تصویر عمومی هولمز در پرده نمایش شود.

بین سال‌های 1939 و 1946، بازیل رتبون و نایجل بروس در نقش دکتر واتسون به‌عنوان بازیگران Sherlock Holmes در چهارده فیلم و بیش از دویست برنامه رادیویی حضور یافتند. سایه این بازیگر هنوز هم قابل تشخیص است زیرا سبک خاص او بر تمام افرادی که بعد از او نقش هولمز را بازی کردند تأثیر عمیقی گذاشته است. پیش از بازیل رتبون، بازیگرانی مثل جان باریمور و ریموند مسی فقط به بازی نقشی کلی می پرداختند که شامل نابغه‌ای با پیپ و خصوصیات درون‌گرایانه بود. اما بازیل رتبون طی بازی خود تصویری جدید و اجتناب‌ناپذیر از خود به جا گذاشت. البته دو بازیگر بعدی از او قوی‌تر بودند اما بدون شک بازیل رتبون کسی بود که تصویر شرلوک را خلق کرد. به بازیل رتبون لقب پیش‌کسوت ملودرام کارآگاهی را داده‌اند.

 

دو: بندیکت کامبربچ – شرلوک (2010 تاکنون) SHERLOCK

بندیکت کامبربچ بازیگر سریال شرلوک هولمز جدید است. در این سریال شرلوک هلمز جای کلاه مشهور خود، پالتویی بلند همراه با شال‌گردن می‌پوشد و موهایی فردار و مشکی دارد. هرچند این سریال بازسازی شده است، بندیکت کامبربچ که نامزد جایزه اسکار نیز شده، هم‌چنان به ویژگی‌های شخصیت‌های فیلم قدیمی مثل تعصب، جامعه‌ستیزی و خباثت موشکافانه پایبند است. تند حرف زدن و آزار دیگران توسط بازیگر کاملاً آشکار است و شخصیت مارتین فری‌من در نقش دکتر واتسون آشفته او را تکمیل می‌کند. در قسمت‌هایی مثل بانکدار کور و نشانه سه که به‌ترتیب در سال‌های 2010 و 2014 پخش شدند، رابطه این دو شخصیت اصلی بسیار به اثر ادبی اصلی آرتور کانن دویل نزدیک می‌شود.

با توجه به رویکرد پیروزمندانه‌ای که سریال در پیش گرفته است، جای تعجب نیست که بندیکت کامبربچ شرلوک را ارتقا داده است. بازی خودخواهانه و عمیق او در بیان غم چنان استادانه است که انکار آن غیرممکن به‌نظر می‌رسد، حتی زمانی که در زندگی عشقی واتسون مشکل ایجاد می‌کند. با توجه به پیش‌بینی‌ها و استقبال از این سریال به نظر می‌رسد که بندیکت کامبربچ تا سال‌ها در صدر لیست بهترین بازیگران شرلوک هولمز باشد.

 

یک: جرمی برت – ماجراهای شرلوک هولمز (1984-94) THE ADVENTURES OF SHERLOCK HOLMES

جرمی برت از ابتدای کار اصلی‌ترین بازیگر شرلوک هلمز بود. هنگام پخش سریال شرلوک هلمز از شرکت گرانادا در سال 1984، جرمی برت تحقیق و مطالعه گسترده‌ای انجام داد و زندگی خیالی‌ای را برای کارآگاه خلق کرد تا بتواند پرونده‌های نمایش تلویزیونی را به هم ربط دهد. او تصور می‌کرد که سریال نیاز به توجه به جزئیاتی دارد که خود شرلوک به آن‌ها می‌پرداخت، بنابراین به مدت ده سال و در چهل و یک داستان به این‌کار مشغول بود. نتیجه، تصویری دقیق و عجیب بود که به‌سادگی رتبه اول را کسب می کند. جرمی برت بازیگر بااستعدادی بود که گویا برای نقش بازیگر شرلوک هلمز به دنیا آمده بود. او که در زندگی‌اش اختلال دوقطبی و افسردگی را تجربه کرده بود، با تغییر ناگهانی از خستگی به انگیزه آشنایی داشت.

در واقع جرمی برت آن‌قدر با شخصیت هولمز آمیخته شده بود که گاهی خارج از محیط ضبط نیز نقش شرلوک را بازی می‌کرد. تلاش‌های او باعث شد تا این شخصیت ارزشی بیش از بزرگ‌ترین کارآگاه جهان داشته باشد. حتی اکنون که بیش از دو دهه گذشته است، واقع‌گرایی و انسانیت جرمی برت تکرار نشده است. جرمی برت بازیگری رنج‌دیده و باهوش بود که نقش شخصیتی رنج‌دیده و باهوش را بازی می‌کرد، دقیقاً همان چیزی که شرلوک هولمز ایده‌آل باید باشد.

 

کلام آخر درباره بهترین اقتباس‌های شخصیت شرلوک هولمز

همان‌طور که دیدیم، پس از نوشته شدن رمان‌ها و مجموعه‌داستان‌های Sherlock Holmes توسط آرتور کانن دویل، اقتباس‌های سینمایی از آن آغاز شد. برخی از این اقتباس‌ها براساس کتاب‌ها بودند و برخی دیگر با تغییرهایی کلی مثل عوض کردن پیشینه و حتی جنسیت بازیگران یا نوآوری‌هایی جزئی، توانستند بین سایر ساخته‌های تصویری از شرلوک هلمز موفق‌تر باشند. به دلیل تعداد بسیار زیاد اقتباس‌ها در طول زمان، در هر دوره رویکردهای سینمایی خاصی بر سلیقه مردم حاکم بوده است و به همین دلیل هر نسخه در زمان خودش به موفقیتی دست یافته است. پس طبیعی است فیلم های شرلوک هولمز قدیمی در حال حاضر جذابیت اولیه خود را نداشته باشند. در هر صورت اگر به‌دنبال کارهای قدیمی یا فیلم جدید هستید و به ژانر معمایی و کارآگاهی علاقه‌مندید، پانزده مورد معرفی‌شده را که براساس نام بازیگر شرلوک هولمز در دوره‌های مختلف نوشته شده‌اند، از دست ندهید.

 

منبع: Screenrant

حتما بخوانید: بهترین فیلم‌های پلیسی سینمای جهان را تماشا کنید